Townsville naar Fraser Coast
Door: Matthias
Blijf op de hoogte en volg Swerts
20 April 2013 | Australië, Hervey Bay
We zetten onze reis naar het zuiden verder. Zaterdag reden we 300km van Townsville naar Airlie Beach (met een tussenstopje in Bowen waar we in een maaltijd aten in een restaurantje dat er apetrots op was dat het ooit als decor voor de film ‘Australia’ heeft gediend) en begonnen we aan het volgende deel van de oostkust: de Whitsundays. Ten zuiden van Cairns en het Daintree regenwoud liggen 74 prachtige eilanden met de mooiste stranden van Australië. De makkelijkste manier om deze te bereiken is via Airlie Beach. Zondagochtend vaarden met een catamaran naar het grootste eiland van de Whitsundays: (rara) Whitsunday Island.
Op Whitsunday Island vind je het mooiste strand van Queensland (en volgens sommigen van Australië): Whitehaven Beach. We spendeerden de dag genietend van het helderwitte strand met zand dat zo fijn is dat het onder de voeten piept bij elke stap. We snorkelden in het azuurblauwe water en waren eventjes volledig weg van het rondcrossen met onze camper.
We mochten wel enkel zwemmen met stingersuits (beschermende pakken) omdat de beruchte Irukandji en Box Jellyfish hier voorkomen. De Irukandji is zo groot als een vingernagel maar een steek van deze kwal zorgt wel voor een ticketje naar het ziekenhuis. De Box jellyfish is groter maar net zo gevaarlijk. Maar het blijft een feit dat er jaarlijks honderd keer meer mensen sterven aan auto ongevallen en vallende kokosnoten dan een kwallenbeet. Ook de fabels over spinnen, slangen en haaien zijn eigenlijk maar onzin want er sterven jaarlijks ongeveer twee mensen aan een beet van een of ander dier, wat wel niet wegneemt dat het erg pijnlijk kan zijn.
Namiddag maakten we een bushwalk op het eiland onder begeleiding van een nogal gekke gids die dacht dat hij een aboriginal was. Hij liet ons mierenkonten aflikken omdat deze naar citroen smaakten en probeerde zelf aan een golden-orb spin te lekken maar bedacht zich blijkbaar toch. We kregen ook een prachtig uitzicht over de eilanden wat een mens toch doet twijfelen of hij de boot terug wel zou nemen. De Whitsundays zijn zeker een aanrader, we betaalden wat meer om er een volledige dag te spenderen maar we hebben er geen spijt van gehad.
Maandag reden we (via een omweg) naar Eungella (letterlijk vertaald betekend het ‘Land in de wolken’), een miniscuul dorpje in het midden van een subtropisch regenwoud. Het is de perfecte plek om de zeldzame vogelbekdieren te zien en we hadden het geluk een glimp van het diertje op te vangen! Verder zaten er veel schildpadden en reusachtige aalen en op een verlaten wandelpad vonden we een grote zwarte slang die er vandoor glibberde van het moment dat hij ons zag. We zaten vlakbij een rivier die vrij veel lawaai maakte en ik denk dat hij ons daardoor niet had horen aankomen. ’s Avonds reden we via de oneindige suikerriet velden naar Mackay (spreek uit als mekai) waar we de nacht doorbrachten.
De volgende dag arriveerden we in het Capricorn Coast gedeelte. Deze kuststreek ligt er een klein beetje verloren bij en krijgt minder belangstelling dan de andere delen van de oostkust. Het is er erg rustig en ideaal om wat te relaxeren op het strand. We brachten een bezoekje aan de Capricorn Caves waar we een rondleiding kregen door de grotten. Ik vind dat grotten een rustgevende sfeer hebben (als ze niet te smal zijn alleszins) en de gids was een rustige kerel die ons wat uitleg gaf over hoe alles in zijn werk ging ondergronds en blijkbaar bestaat de volledige ondergrond uit vleermuizenmest.
’s Avonds reden we verder naar Rockhampton, de hoofdstad van het rundsvlees. Daar aten we natuurlijk een steak in een heel vreemd restaurantje/hotel. Precies alsof je in Texas was beland, er stond een grote ring voor rodeo’s (op levende stieren) en er hingen dubieuze kerels aan de bar. Maar al bij al was het super en het bier, ‘XXXX Bitter’, is zeker te pruimen.
Woensdag reden we via The Town of 1770 (de plek waar de eerste Europeaan een voet op Queensland zette) naar Hervey Bay, een dorpje vlak naast Fraser Island. Hier boekten we een begeleide tour voor het eiland te verkennen. Fraser Island is het grootste zandeiland ter wereld en bleek een must te zijn om te bekijken. Alle tours waren volgeboekt behalve de premium tour waar je ’s middags een stevige maaltijd en een frisse pint krijgt voorgeschoteld en de groep erg klein is (wat een pech toch!). Maar de rest vertel ik een andere keer want het begint hier weer laat te worden. Cheers!
-
21 April 2013 - 23:08
Toon&mamsie:
Hoi strandjutters,
Zo te lezen hebben jullie er weer veel kilometers opzitten en weer vele schitterende zaken gezien en gedaan. De stranden zien er soms adembenemend mooi uit en lijken rechtstreeks uit een 'bounty' reclame te komen. Mama zegt dat ze zich zou verstopt hebben om nog langer te kunnen genieten. Nu we weten hoe gevaarlijk die kokosnoten wel zijn, gaan we de palmboom maar wegdoen.
Op zo'n avontuurlijk reis leer je de lokale culinaire specialiteiten wel ontdekken.We raden je wel aan om het niet bij de mieren hier te proberen. Jullie gids leek ons heel 'speciaal' en heeft volgens ons al eens van een 'golden orb' spin gelekt of iets te lang in de 'wolken'stad vertoeft.
We dachten even dat jullie verkeerd gereden waren en in Mekka terecht waren gekomen. Gelukkig zitten jullie nog steeds op de juiste route en komt helaas het eindpunt in zicht. We kijken ongeduldig uit naar jullie terugkomst maar beseffen ook dat jullie unieke avontuur dan ten einde is.
Ik en mama hebben al verschillende dagen hard zitten werken in de tuin en het loont de moeite. Je gaat het niet meer herkennen als je terugkomt :-) Eindelijk begint het er ordentelijk uit te zien en tegen dat jullie terug zijn kunnen we hopelijk buiten op het terras genieten van jullie ontelbare verhalen over jullie odyssee op het zuidelijk halfrond.
We tellen erg hard af,
Toon&mamsie -
22 April 2013 - 08:45
Josette:
Hallo Matthias en Christophe;
Gaan jullie het hier nog gewoon worden na zo een prachtige reis?
Dat is echte natuur en de mensen lijken me zeer vriendelijk, jammer dat jullie reis begint af te korten maar wij kijken uit naar jullie thuiskomst en na een beetje rust thuis te genieten van jullie verhalen.
Geniet nog de laatste dagen.
Groetjes,
Josette en Jean -
24 April 2013 - 23:44
Francis En Judith:
Dag Matthias en Christophe,
Het wordt steeds spannender die reisverhalen van jullie. Ik boekvorm zou ik kiezen voor de titel "De avonturen van Matthias en Christophe in Australië", (lijkt wel wat Kuifjesachtig niet ?) aangevuld met jullie mooiste foto's. Wat jullie tot vandaag al allemaal gezien en gedaan hebben, onvoorstelbaar !
Maar ook aan al die mooie dingen komt een eind, misschien wel op tijd, want die schoenen van u hebben ook hun beste tijd gehad !
Geniet nog van de laatste daagjes, wij zorgen voor wat zon tegen dat jullie thuis komen.
Groetjes
Francis en Judith
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
