Verlengd weekend!

Dit weekend hebben we het (relatief) rustig gehouden, alhoewel we nog vrij veel gedaan hebben. Het is al van vrijdag erg heet met temperaturen boven de dertig graden met vandaag (maandag) als hoogtepunt met zo'n 37 graden, douchen heeft geen zin meer hahah!

We hadden een verlengd weekendje omdat het vandaag Labour Day is. Dit is de dag waarop de Australiërs de prestaties van de werkende mensen vieren en de dag waarop de acht uur werkdagen werden ingevoerd zodat de inwoners acht werkuren, acht vrije uren en acht uur om te slapen per dag hebben.

Toevallig ging het dit weekend gepaard met het Moomba festival, maar daarover zo meteen wat meer uitleg.

Vrijdagavond trokken we naar de botanische tuin voor de Moonlight Cinema. Hier blazen ze een gigantisch scherm op (met lucht niet met springstof) in de tuin onderaan een heuvel waarop ze de film projecteren. Iedereen neemt wat lakens of handdoeken, kussens, eten en bier of wijn mee. De film begint zodra de zon onder is. Net voordat de zon ondergaat trekken de honderden vleermuizen die in de tuin wonen erop uit om te gaan jagen wat ook een erg mooi schouwspel was. En de vleermuizen hier zijn meer vleerratten dan vleermuizen, ze zijn groter dan de gemiddelde vogel hier. Als er zo eentje in je haar belandt zal je het wel geweten hebben.
De film zelf, Django Unchained, viel ook goed mee. Niet veel verhaal maar wel mooie scenes en goede acteurs.

's Nachts weer een kort nachtje op zitten door onze Franse overburen. Maar na een berichtje naar de huisbaas was het stil. Moest er nu nog lawaai zijn worden ze eruit gegooid. De drie Franse meisjes hebben een auto gehuurd om de Great Ocean Road te verkennen en zijn ondertussen onderweg naar Tasmania of Nieuw-Zeeland ik weet het niet meer ik knikte maar ja.
Heb ik al vermeld dat de Finnen vertrokken zijn? Ze hadden pizza op hun kamer gegooid en die laten liggen zodat er een paar duizend mieren zaten om vervolgens te zeggen dat de kamer niet leefbaar was en dat ze weg wilden.
We hebben een heel nieuw (tof) gezelschap gekregen dat de plaats van de Finnen en de Franse meisjes inneemt. De kamer van de meisjes wordt nu bewoond door een Duits en een Brits meisje en de kamer van de Finnen door een Indiër en een Brit.
Het zijn allemaal heel fijne mensen (op het Brits meisje na misschien, is nogal een bazige).

Zaterdagvoormiddag ben ik wat inkopen gaan doen met Sam, de Britse gast, terwijl Christophe een netbook (is handiger om mee te zeulen) ging kopen in één van de suburbs.
Namiddag zijn we nog even gaan kijken op het Moomba festival, een soort 'kermis'. Drie dagen na mekaar zijn er attracties, optredens, vuurwerk, evenementen en een massa volk met het mooie weer. Op zaterdag was er een waterski toernooi wat me nogal liet hunkeren naar een frisse duik.

Zondagmiddag was er de birdman rally. Dit is zoiets als ter land, ter zee en in de lucht maar dan wat zwakker. Het is de bedoeling met een zelfgemaakte constructie zo ver mogelijk een ramp af te vliegen. De gemiddelde afstand was zo'n vier meter wat volgens mij minder ver is dan gewoon een aanloop te nemen en erin te duiken.
Eenmaal terug thuis besloten we met Sam, Anu en Anna (Brit, Indiër, Duits) te gaan barbecueën. Tegen een uur of acht vonden we een openbare bbq die vrij was en aten we kangoeroe steaks met brood en bbq saus, een echte Australische bbq dus. Het enige Europese was natuurlijk het bier (bbq zonder bier, komaan..), maar hier moesten we toch wat mee opletten want er staan boetes tot duizend dollar op drinken in het openbaar.
Tegen een uur of negen voegde Hailey (het Brits meisje) zich bij ons en gingen we naar het vuurwerk kijken op de Yarra River. En dit was een spectaculair lichtspektakel van vijftien minuten, veel beter dan ik eigenlijk verwacht had.

Vandaag was een vrij zware dag. We wilden graag de Botanic Garden in Cranbourne zien omdat deze naar het schijnt een heel pak groter is dan die van Melbourne. 's Morgens er vrij vroeg uit en met ons drieën (ik, Chris en Sam) de trein genomen naar Cranbourne. We kozen er natuurlijk net de beste dag uit om een wandeling van zeven kilometer naar de tuin te maken, ik denk niet dat ik ooit zoveel gezweet heb op een dag.. Eenmaal aangekomen stelde de tuin eigenlijk niet zoveel voor, de tuin in Melbourne was een pak mooier. Toch maar even rondgeslenterd maar het was te heet om echt intensief te wandelen dus namen we tegen een uur of vier de taxi (met airco!) maar terug naar het station. De rest van de avond hebben we plakkend doorgebracht en dat zijn we nu nog aan het doen eigenlijk.
Morgen begint weer een kort werkweekje maar het begint nu spijtig genoeg serieus te korten...

Nog veel sneeuwplezier iedereen!